(الف) شتاب
اولین نوسانی که برای یادگیری صحیح نحوه ضربه زدن به شوت سنگر فکر می شود، شتاب است. بهترین گلف بازان جهان هنگام زدن شوت های سنگر سرعت تولید می کنند. لحظهای که پای بازیکن از روی پدال گاز جدا میشود، زمانی است که یک دفع پارس به یک اشتباه بزرگ یا بدتر تبدیل میشود. چرا؟ زیرا هدف شما ضربه زدن به شن است نه توپ. چی میگی؟ بله، ماسه توپ را از پناهگاه خارج می کند، بنابراین سرعت مناسب بسیار مهم است.
در اینجا یک تمرین عالی برای درک آن وجود دارد. نقطه ای را در پناهگاه تمرین پیدا کنید و با گوه (یا انگشت) عمود بر هدف خود خطی در شن بکشید. در این مرحله هیچ توپی لازم نیست. با حرکت از چپ به راست، نوسانات تهاجمی با تمرکز بر ضربه زدن به خط در شن ایجاد کنید. هدف این است که وقتی چوب گلف شما به شن و ماسه برخورد می کند، صدای "سیلی" خوب را بشنوید. اگر صدا کسل کننده است، کمی سرعت به تاب خود اضافه کنید.
پس از چند بار انجام آن تمرین، یک خط جدید بکشید و توپ های گلف را دو تا سه اینچی جلوی آن به سمت هدف قرار دهید. با این حال، سعی کنید فقط به خط ضربه بزنید، نه توپ، و به زودی احساس خواهید کرد که چماق از میان شن و ماسه بریده است، زیرا توپ به آرامی به بیرون و روی زمین سبز بلند می شود. فقط مطمئن شوید که به گلف بازان در طرف دیگر تمرین سبز هشدار دهید ممکن است برخی از آنها داغ بیرون بیایند!
(W) وزن
گام بعدی برای زدن یک شوت مناسب، تمرکز بر توزیع وزن است. بازیکنان بزرگ سنگر بیشتر وزن خود را روی پای جلویی خود نگه می دارند. دلیل؟ اگر روی یک شوت سنگر عقب بیفتید، زاویه چماق در برخورد کم عمق می شود و توپ را نازک می کند و آن را به کد پستی بعدی می فرستد.
برای جلوگیری از آن پیاده روی بدنام شرم در سراسر سبز، سعی کنید شوت های پناهگاه خود را روی یک پا تمرین کنید. بله درست شنیدید اگر می خواهید وزن خود را روی یک پا نگه دارید، چرا پای دیگر را به طور کامل حذف نکنید؟
هیچ اقدام شدیدی برای این دریل وجود ندارد، به سادگی توپ گلف را مورد خطاب قرار دهید، تمام وزن خود را به پای جلوی خود منتقل کنید و پای عقب خود را دقیقاً پشت بدن خود قرار دهید و حتی به آرامی شن را لمس کنید. چند حرکت تمرینی انجام دهید تا احساس کنید وزن خود را به سمت جلو نگه می دارید، سپس چند توپ گلف را داخل پناهگاه بیندازید. اگر وزنتان رو به جلو بماند، با دادن یک امتیاز به خودتان یا کم کردن یک امتیاز در صورت عقب افتادن، آن را تبدیل به یک بازی کنید. مجموع امتیازات روزانه خود را پیگیری کنید و از آن برای اندازه گیری پیشرفت خود استفاده کنید.
(اِ) صورت باز
گوه شنی معمولی با 56 درجه سقف طراحی شده است، که برای نزدیک شدن به فضای سبز از راه آهن عالی است، اما برای خارج شدن از یک پناهگاه به زیرخانه بیشتری نیاز است. برای این شات بازی کوتاه، گلف بازان باید صورت باشگاه را کاملاً باز، تقریباً مستقیماً به سمت آسمان، بگذارند تا ارتفاع را به حداکثر برسانند.
یک نکته عالی این است که صورت چماق را باز کنید و سپس چماق را بگیرید، نه برعکس. هنگامی که صورت را بر روی شن و ماسه خود باز کردید، روی این تمرکز کنید که صورت چاقویی در تمام طول تاب به سمت بالا باشد. یکی از اشتباهات رایج این است که قاب چوبی را بر روی چرخاندن پشتی میبندیم و قسمت پشتی گوه را نفی میکنیم. هنگامی که یک چاقوی باز است، کار را برای شما انجام میدهد، از میان شنها میلغزد، چرخش ایجاد میکند و توپی بلندتر تولید میکند که امیدواریم مانند ضربالمثل «پروانهای با پاهای دردناک» در کنار پین فرود بیاید.
(L) محل توپ گلف
آخرین گام در یادگیری نحوه زدن شوت سنگر، قرار دادن صحیح توپ در موقعیت خود است.
برای شوت های پناهگاهی، توپ گلف باید از قسمت داخلی پاشنه جلویی پخش شود. خیلی دور جلو و مسیر نوسان شما با کم عمق که منجر به ضربه نازکی می شود. خیلی دور از پشت و وزن شما به پشت توپ منتقل می شود و به آن چاق می شود. همانطور که می بینید، اگر می خواهید در اولین ضربه خود از پناهگاه فرار کنید، مکان توپ بسیار مهم است.
یک تمرین عالی برای موقعیت توپ برای شوت های سنگر این است که یک خط عمود بر هدف خود بکشید، یک توپ گلف را روی خط قرار دهید و طوری موضع بگیرید که پای جلویی شما درست بالای خط باشد. وسایل کمک بصری بهترین دوست یک گلف باز است، بنابراین از آنها نهایت استفاده را ببرید.